TELEVİZYON

Vidalarla tutturuldum. Her yerim lehimlendi. Karnıma kocaman bir göz taktılar. "Senin adın televizyon." dediler ve depoya koydular.

İki hafta sonra, kamyonla bir mağazaya götürdüler. Vitrine yerleştirdiler. Gelen müşterilere özelliklerimi anlattılar. Beni tanıtmak için hazırlanmış olan broşürleri dağıttılar.

Broşürde neler yazılıydı neler...

Güzelmişim, tekniğin en son harikasıymışım. Ardından, bu özelliklerimi bir radyo reklâmında duydum. Bir arkadaşımın ekranında, kendimi gördüm. Ayrıca, gazetelerde tam sayfa bir reklâmım yayımlandı.

Sonra bir müşteri geldi. Benimle ilgili bilgiler istedi. Satıcı da beni açtı. Kumanda aygıtımla sesimi ve görüntümü ayarladı. Sırayla tüm kanallarıma baktılar. Renklerim gerçekten güzeldi. Her şeyi çok net gösteriyor, dünyayı gözler önüne seriyordum.

Derken, mağazaya bir çocukla babası girdi. Önümde durdular. Çocuk:

— Baba, çocuk programlarını ne güzel gösteriyor bu televizyon. Bunu atalım, dedi.

Beğenildiğini için sevinmiştim. Beni, arabalarının arkasına koyup

evlerine götürdüler. Başköşeye koydular.

Anonim
Türkçe'mizi Geliştirelim