KAHRAMAN SUBAY

(26 Ağustos 1922 günü, Türk ordusu, Afyon çevresindeki Yunan kuvvetlerine saldırıya başladı. Süvari kolordumuz da düşman kuvvetlerini arkadan çevirdi. Bu savaş, 9 Eylülde düşman kuvvetlerinin denize dökülmesiyle sonuçlandı. Aşağıda, süvari kolordumuzun komutanı Fahrettin Altay bu savaşla ilgili bir anısını anlatmaktadır.)

Savaşın en şiddetli anı idi. İzmirli genç Teğmen Yıldırım Kemal'i karşımda bu­luverdim. Kendisi benim karargâh subaylarımdandı. Hastalandığı için Konya Hastahanesine göndermiştik. Her zaman arkadaşlarına neşe saçan, sevimli, kabına sığmaz, vatansever bir subaydı. Karşımda heyecanla selâm verdikten sonra konuşmaya baş­ladı:

— Taarruzun başladığını hastahanede haber aldım. Hemen çıktım, trene atla­
yıp geldim. Emrinizdeyim, dedi.

Bu davranışını beğendim, sevindim:

— Eski görevinize devam ediniz, dedim.

Yıldırım Kemal bir an durdu. Sonra gene o coşku ve heyecan ile:

— Ben bir Türk askeriyim paşam! Kanımın son damlasına kadar vatanımı koru­
mak isterim. Kılıcımı sallayarak İzmir'e en önde girmek istiyorum. Beni en önde bir
alaya göndermenizi rica ediyorum, dedi.

Bu sevimli ve heyecanlı genci kırmak istemedim. Onu ikinci tümenin ikinci alayına gönderdim. Göreve başlamasından iki saat sonra şehit olduğu haberini aldım. Vatansever subayımın arkasından gözlerim dolu dolu oldu.
 

İzmir'e girdiğimiz zaman, Yıldırım Kemal'in babası, subaylarımızdan oğlunu soruyormuş. Arkadaşları anlattılar. Ne hazini...

Uşak'a yakın Küçükköy İstasyonu'na "Yıldırım Kemal İstasyonu" adını verdik. Böylece, vatansever ve kahraman subayımızın adını yaşatarak, hem babasını tesel­li ettik hem de biz teselli bulduk.

Fahrettin ALTAY