ÖZGÜRLÜĞÜN DEĞERİ

Bir kurt, köye yakın bir tepede bir köpekle karşılaştı. Köpeğin gövdesi iri, derisi gergin, tüyleri parlak, bakışı canlıydı.

Kurt hiç öyle değildi. O, bir deri bir kemikti. Kaburgalarını uzaktan sayabilirdiniz.

Kurt, köpeğin bu durumuna özenerek sordu:

— Arkadaş, bu ne rahatlık böyle? Ne yaptın, ne ile beslendin de
bu kadar şişmanladın?

Köpek cevap verdi:

— Ne mi yaptım? İyi bir ev sahibim var. Bana sabah akşam bol
yiyecek veriyor. İşim de evin bahçesinde yan gelip yatarak eve bekçilik etmek. İstersen sana da böyle bir yer bulayım.

Kurt bu işi pek beğendi. O da bir eve girebilse ne iyi olurdu. Bu arada gözleri köpeğin boynundaki tasmaya ilişti: ~ O boynundaki şey ne öyle?

— Boynumdaki şey mi? Ne olacak, tasma.

— Niye taktın onu boynuna?

— Ben takmadım, taktılar.

— Neden?

— Hiç canım, önemsiz bir şey. Tasmanın halkasına zinciri takarlar. Zincirin ucunu da bir ağaca bağlarlar.

— Desene ki seni zincirle bağlarlar.

— İşte öyle bir şey.

Bu söz üzerine kurt, köpeği kızgın bir bakışla süzdükten sonra:

— O hâlde arkadaş; yediğin, içtiğin, rahatın, keyfin hep senin ol­
sun. Sen artık zincirden kurtulamazsın. Ben kırk yıl yarı aç gezerim de
bir saat zincirde bağlı kalamam. Besili bir köle olmaktansa, zayıf bir
efendi kalır, özgür yaşarım. Hoşça kal! dedi ve yürüyüp gidiverdi.

Haldun TANER

Aile Ansiklopedisi
(Kısaltılarak yeniden düzenlenmiştir.)