MUSTAFA KEMAL'İN HAYATINI KURTARAN SAAT

Mustafa Kemal, Anafartalar'a çıkan düşman askerlerini denize dökmeye ant içmişti. Gün doğarken süngü ile hücuma geçme emrini vermeyi düşünüyordu.

Tan yeri hafif hafif ağarırken Mustafa Kemal, elinde saati, hücum dakikasının gelmesini bekliyordu. Nihayet vakit geldi. Mustafa Kemal, etrafındakilere:

—   Düşman kaçıyor. Benim işaret ettiğim tarafa doğru saldırınız, diye emir vererek siperden dışarı atladı. En önde koşuyor, kamçısıyla süngü hücumu yapılacak yerleri gösteriyordu. Bütün cephede Mehmetçiklerin düşman siperlerine atıldıkları görüldü. Karadan, denizden yağdırılan top mermileri, bu akını durduramıyordu. Bir aralık Mustafa Kemal'in yanındaki süvari subayı:

—   Aman efendimiz, diye haykırdı. Vuruldunuz!

Genç subayın gözleri büyümüş, telâştan aklı başından gitmişti. Fakat komutanının soğukkanlılığı onu büsbütün şaşırtmıştı.

Mustafa Kemal, eliyle onun ağzını kapatıp:

— Sus!... dedi.

Yaralandığını asker duyar da cesaretleri kırılır, diye düşünmüştü. Sonra elini göğsünde dolaştırıp yarasını aradı. Bir misket tanesi, ceketini tam kalbinin üstünden parçalamıştı. Elini göğsündeki küçük cebe soktu. Misket tanesinin, bu cepte duran saatini parçaladığını gördü. Anasının hediyesi olan bu saat, onu bir kalkan gibi korumuş, tam kalbinden vurulmaktan kurtarmıştı. Bu büyük süngü hücumu düşmanı bozguna uğratmış, Mustafa Kemal bu hücumla eşsiz bir zafer kazanmıştı.

Rakıp ÇALAPALA

Mustafa - Atatürk'ün Romanı
(Kısaltılarak yeniden düzenlenmiştir.)