KAHRAMAN KARINCALAR

Güneşli, güzel bir yaz günüydü. Evimizin bahçesinde kardeşimle oturuyorduk. Bir ara kardeşim sestendi:

Abla bak, karıncalar kavga ediyorlar.

Hiç karıncalar kavga eder miymiş?

Ediyorlar işte,

Kardeşimin gösterdiği yere çömeldim, Bu küçük yaratıkların ne yaptığını incelemeye başladım.

Bir karınca sürüsü, küçük bir ekmek kırıntısının başına üşüşmüştü. Hazine bulmuş gibi kırıntıya saldırmış, yuvalarına taşımaya çalışıyorlardı. Birbirleriyle hiç çekişmeden yardımlaşıyorlardı.

Onları bir süre seyrettikten sonra bîrden aklıma bir fikir geldi. Çabucak eve gittim. Bir bardak su aldım. Suyu karıncaların çevresine döktüm, Hayır, hayır! Onlara zarar vermek istemiyordum. Sadece nasıl davranacaklarını merak ediyordum. Davranışlarını gözlemlemeye başladım.

Yuvalarına kırıntı taşıyan karıncalar, suyu görünce birden durdular. Kısa bir şaşkınlık geçirdiler. Sonra bir çıkış yolu bulabilmek için dağıldılar. Bir kibrit çöpü gördüler. Olanca güçleriyle itmeye başladılar. Suyun kenarına kadar getirdiler. Büyük bir sessizlik içinde köprüden geçip kurtuldular.

Doğrusu çok büyük bir iş başarmışlardı.

Hüseyin YANGIN
Küçük Su Damlasının Serüvenleri