KAR YAĞIYOR
Alilerin köyü,
dağ
eteğinde,
bir
ırmağın
kenarında
kurulmuştu.
Bu köye
kar erken yağar,
kış
uzun sürerdi.
Ali bundan
çok
memnundu.
Çünkü
o, kışı
ve karı
çok
severdi.
O gün
gene
çok
kar yağdı.
Her taraf karla kaplandı.
Köyün
çocukları,
"Kar yağıyor,
kar yağıyor!"
diye sevinç
çığlıkları
atıyorlardı.
Ali dışarı
koştu.
Arkadaşlarını
topladı.
Birlikte kartopu oynadılar.
Ali arkadaşlarına:
—
Şimdi
de kardan adam yapalım
mı?
diye sordu.
Arkadaşları,
hep bir ağızdan:
—
Yapalım,
yapalım!
diye bağırdılar.
Hemen işe
koyuldular. Güzel
bir kardan adam yaptılar.
Ali, kardan adamın
eline bir
süpürge
verdi. Can, kömürden
gözler
yaptı.
Elif, havuçtan
bir
burun taktı.
Sonra hep birlikte
"kardan adam"
şarkısını
söylediler.
O
gün,
Ali ve arkadaşları
bol bol
eğlendiler.
—
Yarın
da kızak
kayarız,
diyerek,
neşe
içinde
evlerinin yolunu
tuttular.
Bülent
HABORA
Dünya Çocuk Öyküleri
|