GÜNEŞ SAĞLIK GETİRİR

Güneş anne ışıklarına: "Hazır olun, bu gün yer yüzüne ineceksiniz. Fakat korkarım ki şu yağmur bulutları yolunuzu kesecek,.," dedi,

Kocaman bir bulutun arkasında çaresiz kalmak güneş ışıkları için çok can sıkıcı bir şeydi,

Küçük bir ışık şöyle söylenmeye başladı:

- Ben dün küçük Türkân'a: "Yarın gelirim," diye söz vermiştim. Anneciği hastalanmış. Doktorlar, bahçede güneş altında oturmasını söylemişler. Türkân da bana yalvarmıştı: "Kuzum ışıkçığım, yarın parla da annemi bahçeye çıkarayım, çabuk iyi olsun," demişti, Ah yaramaz bulut, şimdi ben seni bak nasıl kovarım!

Küçük ışık bu işi yalnız başına yapamazdı, Kardeşleri de ona yardım ettiler, Bulutu birdenbire sürüp atamadılar. Ama üzerinde o kadar çok durdular, onu öyle yaktılar ki, bulut homurdanarak biraz öteye döndü. O vakit küçük bir aralık açıldı.

Bizim mini mini ışık buradan sıyrıldı. Kardeşlerini de çağırdı. Öteki ışıklar da bulutun arasından Türkân'ın oturduğu küçük evin önündeki bahçeye akın ettiler.

Türkân, bahçe kapısının önünde durmuş, üzgün üzgün gök yüzüne bakıyordu, Güneş ışıklarının geldiğini görünce yüzü güldü. Hemen annesinin odasına koştu:

- Anneciğim bak, dedi, güneş geldi, bütün bahçe ışıkla dolu, bir kere gel de gör,,,

Annesini elinden tuttu, bahçeye çıkardı. Kadıncağız çok zayıflamıştı, Yüzü sapsarıydı. Türkân, onu bir elma ağacının altında hazırladığı yumuşak bir halıya oturttu. Annenin yeri gerçekten çok hoş, çok rahattı. Elma ağacı güzel, pembe çiçeklerinden birkaç tanesini hasta kadının kucağına serpti,

Bahçede türlü türlü çiçekler açmıştı. Kuşlar cıvıl cıvıl ötüyorlardı. Limon sarısı renginde süslü bir kelebek, annenin eline kondu. Kadıncağız burada rahat rahat oturuyordu. Uzun zamandan beri görmediği bu sıcak güneşe, güzel çiçeklere bakıyordu:

- Benim sevgili Türkâncığım, burası ne kadar güzel. Güneş bana çok iyi geliyor!

Türkân eğildi, sevinçle annesinin yüzüne baktı:

Anneciğim, yanakların pembe pembe olmaya başladı, dedi.

Bana da öyle geliyor kızım. Eğer güneşin ışıkları her gün böyle parlasa, ben de bahçede oturabilsem, yakında büsbütün iyi olacağım. Yeniden yüzüme renk gelecek.

(Üniteler Ansiklopedisi 3, 1987)