TATİLE İLK ADIM
Otobüs, üç katlı bir evin önünde yavaşlayıp durdu.
Ev sahibinin,
otobüsten inecek konuğunu beklediği anlaşılıyordu.
Biraz sonra beklenen konuk otobüsten indi. Bay
Tekinok gelen
konuğa:
—
Hoş geldiniz köyümüze! dedi.
—
Hoş bulduk! dedi Bayan Şenay. Sanıyorum Bay Tekinok
sizsiniz!
—
Evet, bu da benim torunum Erdem.
Erdem:
—
Ben İstanbul'da okuyorum, bu yazı dedemin yanında
geçire
ceğim, dedi.
Benim de adım Güliz. Ben de annemle burada denize
gireceğim.
Dedeyle Bayan Şenay önden yürüyorlardı.
—
Benim kuluçkam var\ dedi Erdem. Altında da tam
on iki yumurta.
Güliz, kuluçkanın ne olduğunu bilmiyordu.
—
Bu yumurtalar ne olacak tavuğun altında? dedi.
—
Bu yumurtalardan civciv çıkacak.
—
Ne zaman?
Erdem bunu hiç düşünmemişti.
Niyazi Tekinok, onların ne konuştuğunu duyuyordu.
—
Çocuklar!
dedi. Civcivler, tam yirmi bir günde yumurtanın
kabuğunu kırıp
çıkarlar.
Güliz bu işe şaşırıp kalmıştı. Ne akıllı civcivlerdi
böyle!
—
Erdem ağabey! dedi. Sen hiç civciv gördün mü?
-Çook!
Güliz üzülerek:
—
Ben hiç görmedim! dedi.
Erdem:
— Ne güzel şeylerdir
civcivler... Kuştan bile güzel! Kuşlar pıırrr
diye kaçıp
gidiverirler. Ama civcivler bir yere gitmezler.
Ayaklarımızın
dibinde cik cik cik diye dolaşırlar. Hele
yumurtalarından çıksınlar,
bak ne kadar seveceksin onları!...
Rıfat İLGAZ
Öksüz Civciv