ÇİÇEK
Annem okuryazar değildi. Ama ince duygulu, akıllı bir
kadındı.
Bütün anneler, dünyanın en iyi kadınlarıdır. Benim
annem de benim için dünyanın en iyi kadınıydı.
Bir gün bahçeden çiçek
koparıp anneme getirmiştim. Annem
çiçeği aldı. bir vazoya koydu. Sonra:
—
Hadi. bahçede biraz gezelim, dedi.
Bahçeye çıktık.
Bana bir çiçek gösterdi.
—
Bak, dedi. Ne güzel çiçek! O da bizim gibi canlı.
Koparırsak
ölür zavallı. Dalında daha güzel duruyor. Vazoda bu
kadar güzel
durmaz ki...
Her çiçeğin başında bana:
—
Kıyabilirsen kopar, dedi.
Annemin bu sözlerinden sonra artık koparabilir miydim?
İyi olan davranışlarımın hepsini anneme borçluyum.
Aziz
NESİN
Ben de Çocuktum