ÖYLE
SEVİNİYORUM
Kİ
Sabahleyin erkenden uyandım.
İçim
içime
sığmıyor.
Bugün
okulumuz
açılacak.
Arkadaşlarıma,
öğretmenlerime
kavuşacağım.
Öyle
seviniyorum ki!... Bilseniz, onları
ne
çok
özledim...
Okul
çantamı
akşamdan
hazırladım.
Bakın,
her
şeyim
tamam. Bu
kitabım,
bunlar defterlerim,
şunlar
da kalemlerim. Silgim de var.
Her
şey
yerli yerinde.
İşte
yeni
önlüğümü
giydim. Yakalığımı
da taktım.
Hazırım.
Annem
ile babam daha uyanmadılar.
Birazdan uyanırlar.
Babam, beni böyle
hazır
görünce
çok
sevinecek:
—
Aferin Canan! Her zaman böyle
erken kalkmalısın.
Okuluna
hazırlıklı
gitmelisin, diyecek.
Annem kahvaltımızı
hazırlayacak.
Birlikte kahvaltı
yapacağız
Sonra okuluma koşacağım.
Arkadaşlarla
okulun bahçesinde
toplanacağız.
Zil
çalacak,
sınıflara
gireceğiz.
Öğretmenimiz
gelecek. Bize tatlı
bir sesle:
—
Günaydın
çocuklar!
diyecek.
Biz de:
—
Günaydın
öğretmenim!
diyeceğiz.
Bugün
okulumuz açılıyor.
Öyle
seviniyorum ki!.. Yerimde duramıyorum.
Pencereyi açarak,
şöyle
bağırmak
istiyorum:
—
Günaydın
ağaçlar!
Bugün
okulumuz açılıyor.
Günaydın
kuşlar!
Bugün
okulumuz açılıyor
Öyle
seviniyorum ki!
Adnan BİNYAZAR
- Emin
ÖZDEMİR
Yazılı
Anlatım
Bilgileri
|