KÖYDE
YANGIN
(Aşağıdaki
yazıda,
bir
çocuk
köydeki
yangın
olayını
anlatmaktadır.)
Bir gece, "Yangın
var!
İmdat!"
sesleriyle uyandık.
Hemen
yatağımızdan
fırladık:
Korkunç
bir gürültü
vardı.
Ablam, pencereden baktı.
Sonra bana:
Yangın var, çabuk giyin, dedi.
Çabucak giyinip sokağa çıktık. Dışarıda çok soğuk vardı.
Hızla kalabalığın olduğu yere vardık.
Ahmet dayının evi yanıyordu. Bütün köylü, kadın erkek
orada
toplanmıştı. Bağıranlar, çağıranlar, koşuşanlar vardı.
Yangını
söndürmek için herkes bir şeyler yapıyordu. Kimi su,kimi
toprak taşıyordu. Bazıları da içerdeki eşyaları yangından
kurtarmaya çalışıyordu. Kadınlar birbirlerine yardım ediyor,
eşyayı topluyorlardı.
Biz de yardım ediyorduk. Ben su taşıyordum. Ablam, Ahmet
dayının hanımının koluna girmişti. Üzülmemesi için onu teselli
ediyordu.
Yangın bütün şiddetiyle devam ediyordu.
Bütün çabalara karşın yangın söndürülemedi. Ev, kısa zamanda
yandı, kül oldu. Bir ara Ahmet dayıya baktım, ağlıyordu.
Köy halkı, Ahmet dayıyı yalnız bırakmadı. Sıkı bir yardımlaşma
ve dayanışma içine girdi. Köylüler aralarında para
topladılar. Ahmet dayıya ev yaptılar. Eşya aldılar.
O günden sonra yardımlaşmanın önemini daha iyi anladım.
Talip APAYDIN
Belirli Günler ve Haftalar
(Kısaltılarak yeniden düzenlenmiştir)
|