TİLKİ
İLE ODUNCU
Bir sürek avında,
tazılar bir tilkiyi kovalamaya başlamışlar.
Tilki, ormanda odun toplayan bir adama yaklaşmış. Ondan, kendisini saklamasını istemiş.
Adam da ona kendi kulübesini göstermiş. Tilki kulübeye
gidip bir köşeye saklanmış.
Biraz sonra avcılar da gelmişler.
Oduncuya, tilkiyi görüp
görmediğini
sormuşlar.
Oduncu:
—
Görmedim, demiş.
Ama parmağıyla da kulübeyi
göstermiş.
Avcılar, adamın
işaretini anlamamışlar.
Oduncunun sözüne
inanıp oradan uzaklaşmışlar.
Tilki, onların gittiğini
anlayınca kulübeden
çıkmış.
Oduncuya
hiçbir
şey
demeden uzaklaşmaya başlamış. Oduncu bu
duruma pek
öfkelenmiş:
—
Nankör hayvan! demiş. Böyle mi yapılır? Canını bana
borçlusun. Bir teşekkür bile etmeyecek misin?
Tilki başını
çevirerek:
— Teşekkür mü?
Davranışların
da sözlerin gibi güzel
olsaydı, teşekkür ederdim. Hem de binlerce kere teşekkür
eder
öyle giderdim, demiş.
Sonra da oradan hızla uzaklaşmış.
Aisopos (Ezop)
Ezop Masalları
Çeviren; Ülkü TAMER
(Düzenleme yapılmıştır.)
|