DÜNDEN BUGÜNE HABERLEŞME

Çok eski yıllarda yazı bilinmiyordu. Mektup, telgraf, telefon yoktu. İnsanlar, haberleşmek için yüksek yerlere çıkıp birbirlerine seslendiler. Bazı yerlerde davullarla, bazı yerlerde de dumanla haberleştiler.

Bir gün kâğıt bulundu. Mektuplar yazıldı. Ama mektuplar yerlerine çok geç ve zor ulaştı. Çünkü tren, uçak, otomobil gibi araçlar henüz bulunmamıştı.

Sonra elektrik bulundu. Telefon, radyo, televizyon elektrik bulunduktan sonra yapıldı. Çünkü bu araçlar elektrikle çalışıyordu.

Artık insanların uzaklardan birbirlerine bağırmalarına gerek kalmadı. Telefon, sesimizi anında uzaklara iletti.

İnsanlar radyoya hayretle baktılar. "Acaba içinde insan mı var?' diye düşündüler.

Sihirli kutuya gelince, önünde beyaz bir camı vardı. Bu araç hem ses çıkartıyor hem de görüntü veriyordu. Bu sihirli kutuya televizyon adı verildi. Artık başka ülkelere gitmeden, oralardaki olaylar izlenebiliyordu.

Engin ÖZATALAY
Haberleşme (Kısaltılmıştır.)