BİZİM EV

Biz otobüslerin yaşadıkları evler, insanların yaşadıkları evlere benzemez. Bizimkilere garaj diyorlar, Geceleri son seferimizi yapınca sürücülerimiz bizi garaja getiriyorlar.

Bütün otobüsler garajlarını sever. Bizim garajımız kışın sıcak, yazın serindir, Geceleri tepemizde lâmbalar yanar. Dört bekçi sabaha kadar bize göz kulak olur.

Her gece aynı otobüslerle bir araya gelemiyoruz. Kimimiz erken dönüyor, kimimiz geç geliyor garaja.

Böyle olması daha iyi bence. Çünkü her gece sağınızdaki, solunuzdaki arkadaşınız değişiyor.

Arkadaşlarım çok konuşkan, Başlarından o kadar çok serüven geçmiş ki anlatmakla bitiremiyorlar. Benim en sevdiğim arkadaşımı, İngiltere'den almışlar.

Arkadaşım, "Dere tepe, dağ bayır aşarak geldim." diye anlatır. Sonra devam eder:

"Otuz arkadaştık." der. "Türkiye'den otuz sürücü geldi. Bizi bu güzel ülkeye getirdiler."

Doğrusu ben hayatımdan memnunum. Bir de sürücülerimiz daha dikkatli olsalar, kazalar olmasa...

Tarık Dursun K.

Otobüsüm Kalkıyor (Kısaltılmıştır)