AĞAÇLARIN UYKUSU

Bir gün meşe, gürgen, kayın, dişbudak, Doğa Anne'ye dediler ki:

— Bütün yaz çalıştık, çabaladık. Artık yorulduk. Biraz
dinlenmeliyiz.

Doğa Anne:

Öyleyse artık uykuya yatınız, dedi.
Bunun üzerine yapraklar:

Peki biz ne olacağız, diye bağırdılar.
Doğa Anne:

— Artık, siz de serbestsiniz, dedi. İster uyuyun, ister
oynayın.

Yapraklar. Doğa Anne'nin söylediklerine çok sevindiler.

Ertesi gün Doğa Anne, ağaçlara seslendi:

— Uykuya yatmadan önce, dünyayı güzel renklerle süsleyelim, dedi.

Ağaç yapraklan kırmızı, turuncu, altın sarısı, esmer renklere büründüler.

Sonra, Doğa Anne, güçlü rüzgârlarıyla her yanı sarstı. Yapraklar, döne dolaşa yerlere döküldüler,

Sonraki günlerde gelen sisteki su damlacıkları, yaprakları ıslattı. Bu yüzden birçoğu ezildi ve çürüdü.

Ağaçlar ise derin bir uykuya daldılar. Yağmurdan, kardan etkilenmeden, ilkbaharı beklemeye başladılar.

Tabiat Hikâyeleri

(Çeviren: Volâ NURETTİN)