Ç. Barış Dönemi

2. Lozan Barış Antlaşması

Mudanya Ateşkes Anlaşması’ndan sonra İsviçre’nin Lausanne (Lozan) kentinde bir barış konferansı toplandı. Mustafa Kemal, Lozan’a baş temsilci olarak İsmet Paşanın gönderilmesini uygun buldu.

İsmet Paşa, Dışişleri Bakanlığına getirildi. Lozan barış görüşmelerine; Türkiye, İngiltere, Fransa, İtalya, Yunanistan, Romanya, Yugoslavya ve Japonya temsilcileri katıldı. Sovyetler Birliği ve Bulgaristan ise boğazları ilgilendiren konulardaki görüşmelere temsilci gönderdiler.

Konferans görüşmeleri çok tartışmalı geçti. Bunun nedeni, karşı devletlerin ulusumuzun haklarını tanımak istememeleriydi.

Uzun süren görüşmelerin sonunda 24 Temmuz 1923’te Lozan Barış Antlaşması imzalandı. Bu antlaşmaya göre:

• Kapitülâsyonlar kaldırıldı.

• Bozcaada ve Gökçeada Türkiye’ye bırakıldı. Diğer Ege adalarından Türk sınırına yakın olanlarını, Yunanistan askersiz hâle getirecekti.

• Meriç nehri Yunanistan ile aramızda sınır olacaktı. Yunanistan, Karaağaç istasyonunu savaş tazminatı olarak Türkiye’ye verecekti.

• Türkiye ile Suriye sınırı, Ankara Antlaşması’ndaki şekliyle kabul edildi.

• Boğazlar, Türkiye’nin başkanlığındaki uluslar arası bir komisyonun yönetimine bırakılacaktı. Boğazların her iki yakası da silâhsız hâle getirilecekti.

İtilâf Devletleri, Lozan Antlaşması’yla Türk ulusunun varlığını ve haklılığını kabul ettiler. Yeni Türk devletini resmen tanıdılar. İstanbul’daki kuvvetlerini de geri çektiler. Türk ordusu, üç yıllık aradan sonra sevinç gözyaşları arasında İstanbul’a girdi.

							Ana Sayfa

	Sayfa 1/ 1
Önceki Sayfa		Sonraki Sayfa